How to Dutch

Wij Nederlanders hebben graag ons oordeel klaar over buitenlanders. Natuurlijk moeten vooral die domme, dikke, wapenbezittende, pick-uprijdende Amerikanen het vaak ontgelden. Of de Duitsers. Voor een gezond evenwicht is het ook wel eens leuk om te kijken naar hoe buitenlanders over Nederlanders denken.

Na wat rondvraag en research merk je dat wij een apart volkje zijn en het ergste is nog, de meeste gedachtes over ons kloppen als een bus.

Nederland: klompen, tulpen, kaas en molens…?

Wat betreft het stereotype imago dat de buitenlanders aan de Nederlanders geven, kan gezegd worden dat het onderwerp drugs er met kop en schouders bovenuit steekt. Coffeeshops, wiet, legalisering van de softdrugs e.d. worden hier het meest mee in verband gebracht.
Als er gekeken wordt naar de culturele kenmerken, valt op dat tulpen en klompen het meest geassocieerd worden met het beeld dat men van Nederland heeft. Ook worden de molens en de kaas niet vergeten. Op sociaal-politiek gebied wordt Nederland als een zeer vrij en liberaal land gezien met een vergaande tolerantie. Alles mag en kan in Nederland. Dit zie je ook weer terug in de Nederlandse politiek en wetgeving. Denk hierbij aan de homohuwelijken, de euthanasiewet en natuurlijk aan het drugsbeleid dat Nederland voert. Amsterdam wordt ook genoemd als er over Nederlanders wordt nagedacht, evenals het uiterlijk van de Nederlander (opvallend lang, blonde haren en blauwe ogen) en het Nederlandse vervoermiddel bij uitstek: de fiets.

Op het internet kwam ik ook een aantal sites tegen die leuke informatie over de Nederlanders geven. Zo worden de Nederlandse eetgewoontes vaak genoemd. De buitenlanders verbazen zich nog al over de Nederlandse eetgewoontes, de oer Hollander wenst ook niet gestoord te worden rond 6 uur in de avond want dan dient het avondmaal gegeten te worden. Enig idee waarom de callcenters altijd rond die tijd bellen? Juist ja dan is de Nederlander thuis! Waar buitenlanders vaak de tijd nemen en van het avondmaal een gezellige bijeenkomst maken is het voor de Nederlander vaak een kwestie van zo snel mogelijk die warme prak naar binnen schuiven, de buitenlanders verbazen zich er over dat wij na ongeveer 30 minuten alweer klaar zijn.

Wat de buitenlander ook opvalt is de vraag die wij altijd schijnen te stellen als ons iets gevraagd wordt namelijk: waarom? Als een Nederlander op het werk iets gevraagd wordt zal hij 9 van de 10 keer vragen waarom hij het moet doen en als de uitleg in orde is zal hij de taak pas uitvoeren, iets klakkeloos uitvoeren wat een baas zegt zit niet in onze aard.

Wel eens in London geweest tijdens de spits? Het eerste wat daar al opvalt als je met de roltrap richting de metro gaat is dat men aan de ene kant van de roltrap stil staat er daarnaast ruimte laat voor de mensen die haast hebben en zo door kunnen lopen. Wie dit vergelijkt met Nederland komt er al snel achter dat wij er een zooitje van maken op de roltrappen, iedereen staat overal en nergens en denk maar niet dat je er makkelijk langs komt als je haast heb.

Daarnaast las ik nog een leuk voorbeeld van iemand uit een fastfood restaurant, waar men normaal gesproken netjes in de rij wacht tot men geholpen wordt gaat het in Nederland anders. Wij willen vaak switchen van rij om sneller aan de beurt te zijn en als er gevraagd wordt wie er geholpen kan worden maakt het niet uit waar je staat maar de hand gaat omhoog en je roept hiero! in de hoop geholpen te worden.

Wie nog meer leuke voorbeelden wilt zien kan terecht op de volgende website: http://stuffdutchpeoplelike.com/

Het beeld dat de Nederlanders over zichzelf hebben, ziet er toch net iets anders uit dan de bovengenoemde stereotypen van buitenlanders over de Nederlanders. Desalniettemin vinden wij ons land erg vrij en liberaal. Nederland is tolerant en vooruitstrevend, wat betreft de wetgeving en de vrijheid van godsdienst.
De Nederlanders vinden zichzelf gierig. We zijn zuinige mensen die geld belangrijk vinden en af en toe zelfs wel wat krenterig zijn. Daarnaast hebben we een nuchter karakter. Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg; een representatieve uitspraak voor de Nederlandse omgangsvorm.
Iedereen is op zichzelf gericht. De Nederlandse maatschappij is een individualistische maatschappij, die multicultureel genoemd wordt. Veel Nederlanders spreken dan ook meerdere talen.

Als men over Nederland nadenkt, denkt men ook aan de eetgewoonten. Dagelijkse kost zoals boerenkool, stamppot, aardappels en vlees vinden we typisch voor Nederland. Ook drop, pepernoten en speculaas wordt Nederlands gevonden. Daarnaast is het Nederlandse zelfbeeld niet compleet zonder de fiets.

Een nieuw jaar

´Als je netjes binnen de lijntjes kleurt, krijg je een prachtige kleurplaat. Maar als je buiten de lijntjes krast, krijg je misschien wel kunst´. 

Met deze uitspraak kwam een vriendin van me laatst aanzetten. Eigenlijk heb ik het niet zo op die zogenaamde wijsheden. Ze verschijnen ook geregeld op Facebook en Twitter en ik word er altijd een beetje opstandig van, het komt vaak zo betweterig over. Maar goed, ik vond dit wel een aardige en we hadden het uiteraard weer eens over ons leven, onze liefdes, over de keuzes die wij maken en de worstelingen die dat zo nu en dan kan opleveren. We moesten er allebei erg om lachen, omdat we ons bewust zijn van ons feilloos vermogen om het allemaal net even anders te doen dan we van tevoren hadden bedacht.

En nu is het 2014. En we leven nog. Een vers nieuw jaar ligt voor ons, om op geheel eigen wijze in te vullen. En of ik het nu wil of niet, ik word altijd een beetje melancholisch van de maand januari. Het is alsof je je leven weer eens moet overzien en daaruit conclusies zou moet trekken. Dit jaar geloof ik dat ik eens buiten de lijntjes ga kleuren. En nee, ik ga geen cursus kunstschilderen volgen. Dit jaar ga ik voor kunst in plaats van de mooie, perfecte kleurplaat. Ik ga proberen een aantal dingen eens anders te bekijken. Een ander sausje, een ander licht.

Als je dat probeert, heb je inderdaad de kans dat het goed uitpakt en dat je geluk tot grote hoogten stijgt. De kans. Maar er is ook een reuzegrote kans dat alles als een kaartenhuis instort en dat je misschien niet zo overmoedig had moeten zijn. Dat je beter binnen de lijntjes had kunnen blijven kleuren en de schoonheid daarvan had kunnen herkennen. Ondanks het mislukkingsgevaar ga ik – even in gewoon Nederlands – proberen me niet meer zo veel aan te trekken van hoe het hoort of van wat anderen vinden. Meer varen op mijn eigen gevoel. Dat laat me immers zelden in de steek.

Verder zijn er nog een paar andere puntjes die van iets minder groot belang zijn, maar die wel aandacht verdienen in dit nieuwe jaar. Ik ga bijvoorbeeld vaker mijn hoge hakken aandoen, maar dan nu echt. Want ik voel me er veel krachtiger door en dat is soms best lekker. Ook ga ik vaker jurkjes en rokken dragen. Nieuwe recepten uit andere werelddelen proberen. Meer naar concerten en theater gaan, want dat mis ik echt. Vaker mijn telefoon beantwoorden en vaker etentjes met vriendinnen plannen. Mijn hart laten spreken op alle fronten. En nog meer, veel meer.

Een Picasso of Monet zal het nooit worden, maar toch op z´n minst wel een echte Berber. 

Spinning

Geloof het of niet maar Arguineguin, het kleine niet zo toeristische vissersdorpje waar ik woon, is uitgerust met een vrij moderne en grote ´gym´. Naast de fitness ruimte worden er veel groeplessen gegeven, ook vind je er een mooi zwembad met sauna en een Thalasso therapy gedeelte. Drukbezocht zijn er de spinning lessen. Niets voor mij dacht ik altijd, tot vorig jaar November..

Spinning, oftewel indoor cycling is een workout met muziek op een speciale hometrainer. De fiets is voorzien van een knop waarmee je de weerstand en dus ook de training steeds zwaarder kunt maken. Wie naar een spinningklasje kijkt, ziet veel rood aangelopen, geconcentreerde gezichten. 

Altijd wanneer ik naar de fitness zaal liep kwam ik langs deze uit beslagen-glazen-wanden-opgetrokken-vissenkom-zaal waar mensen zichzelf op deze speciale hometrainer in het zweet joegen. Een militaire ´drill instructor´ met een fluitje in zijn mond gaf instructies, en dat alles zag er niet aantrekkelijk uit. Nee, spinning was niets voor mij.

Hoe ik in mijn eerste spinning les ben beland weet ik niet meer, maar ik was ´hooked´ vanaf het eerste moment. Ik bezoek de les minstens twee keer per week en merk nu al verbetering in mijn conditie en postuur. Ook is het een ideale workout om je hoofd leeg te maken, achteraf voel ik me altijd zalig ontspannen. Een aanrader voor iedereen!

Spinnen is intensief, maar is er voor iedereen. Oud of jong, getraind of niet getraind, dik of dun, het maakt niet uit. Aangezien je zelf bepaalt hoeveel weerstand je op je fietsje steekt kan je op elk moment in de les mee. Veel heb je er ook niet voor nodig. Gewone sportkledij volstaat, al is een broekje met zeemvel wel handig als je een oorlog met je billen wil vermijden. De gepassioneerde spinner zal zich waarschijnlijk ook wel een paar spinningschoenen willen aanschaffen, omdat je, door beter contact met de pedalen, zowel kan “duwen” als kan “trekken” en het fietsen dus iets vlotter gaat. Maar ook met gewone sportschoenen kan je zonder problemen spinnen. Een absolute must zijn het handdoekje om de vele zweetdruppels op te vangen en een fles water om het uitgezwete vocht te compenseren. En voila, je kan starten!

Spinning is – net zoals andere sporten – goed voor de gezondheid en maakt je sterker. Je conditie verbetert, net als je longinhoud en je bouwt een hogere weerstand op. Tijdens het spinnen worden een veelheid aan spieren getraind en het hoge calorieverbruik (dat afhankelijk van de sporter in kwestie en de gekozen intensiteit tot 700 kcal per uur kan gaan) is een extraatje dat mooi meegenomen is.

Wees gewaarschuwd: wie er eenmaal aan begint, raakt er net als ik verslaafd aan! 

Gran Canaria

Gran Canaria is niet het mooiste eiland van de Canarische Eilanden. Je vindt hier niet de uitgestrekte regenwouden van La Gomera of de architectonische schoonheid van Lanzarote. Niemand lijkt van het oosten van het eiland, waar je vliegtuig neerstrijkt, te houden. Fabrieken, magazijnen, windmolens en uit plastic zeil opgetrokken plantenkassen domineren het dorre landschap. Huizen lijken er zonder bestemmingsplan uit de grond te zijn gestampt.

Geen mooie binnenkomer voor de toeristen, dus. Gelukkig weten de autoriteiten het goedgemaakt: hoe dichter je bij de hotels in het zuiden komt, hoe meer palmbomen er langs de weg staan. En als je eenmaal op het zuidelijkste puntje bent beland, begrijp je waarom toeristen voor dit eiland kiezen. Een uitgestrekt duinengebied, dat op de Sahara lijkt als je er middenin staat, kruipt hier uit de diepblauwe Atlantische Oceaan. Een zeven kilometer lang, halvemaanvormig zandstrand is het resultaat.

Gran Canaria mag dan niet moeders mooiste zijn, maar is ook weer niet foeilelijk. Het is moeilijk om het hele eiland over één kam te scheren. Sterker nog: Gran Canaria wordt vaak ‘een continent in miniatuur’ genoemd. Weg van de lelijke oostkust vind je er bergen tot 1949 meter hoog, met op mooie dagen uitzicht op Tenerife en zelfs Fuerteventura. Het hart van het eiland heeft spectaculaire kloven en verborgen valleien, met stuwmeertjes en dennebossen. Je kunt hier zelfs een strand voor jezelf vinden. Las Palmas is verrassend groot: de stad is erg uitgestrekt en telt bijna 400.000 inwoners.

Er is heel wat te zeggen voor wonen op Gran Canaria. Het weer mag je gerust op nummer één van de redenen zetten. Het is nu begin januari en hier in Arguineguin is het 24 graden en zonnig. ‘s Zomers stijgt het kwik nauwelijks boven de 35 graden, met een verkoelende zeebries. Veel huizen aan zee hebben noch een verwarming, noch een airco.

Gran Canaria is het ‘meest ontwikkelde’ van de Canarische eilanden. Je vindt er een groot aanbod van winkels en bedrijven. Gran Canaria heeft een eigen Ikea, twee vestigingen van Media Markt, twee Carrefours, prachtige winkelcentra, uitstekende restaurants en een wild nachtleven.

Gran Canaria is ook de ‘hub’ van de eilandengroep. Vluchten naar het Spaanse vasteland -waarop je trouwens 50% korting krijgt als je hier eenmaal residente bent- en naar Nederland, België en andere bestemmingen vertrekken met de grootste regelmaat hiervandaan. Ook als je naar Marokko of Madeira wilt, is Gran Canaria je vertrekpunt.

En al die toeristen dan?
De één vindt het een ramp, de ander een zegen: de toeristische zones in het zuiden van het eiland. Ik heb ermee leren leven. Je moet toch ergens op vakantie en uit je dak kunnen gaan? Daarnaast levert deze geluksindustrie heel wat banen op voor de lokale bevolking en natuurlijk voor buitenlanders zoals ik. Af en toe bezondig ik me zelfs aan een frikandel speciaal en een patatje oorlog in de Nederlandse ghetto in Playa del Inglés…

Werken op Gran Canaria
Spreek je een beetje Spaans? Dan maak je goed kans op een baantje in het zuiden, in het toeristengebied. Spreek je goed Spaans? Beproef dan je geluk in Las Palmas, de hoofdstad. Als havenstad kent Las Palmas heel wat importerende en exporterende bedrijven. Een meertalig persoon (je spreekt toch wel Engels?) komt daarbij altijd van pas. Een restaurant of hotel aan het strand Las Canteras zou ook geïnteresseerd kunnen zijn.

Conclusie
Gran Canaria is op het eerste gezicht misschien lelijk en vergeven van toeristen, maar het Spaanse eiland heeft heel wat te bieden voor wie door dat imago heen durft te prikken. In het zuiden van het eiland kun je van de mooiste stranden genieten, in het hart van het eiland kun je eindeloze wandelingen maken en in de hoofdstad Las Palmas, waar toeristen nauwelijks komen, valt genoeg te beleven. Voeg daaraan toe een ongelooflijk lekker klimaat en een goede bereikbaarheid, en de keuze is al snel gemaakt. Maar wees gewaarschuwd: je krijgt per jaar een grote stroom logees te verwerken!

Geschreven door Andre Gussekloo.