´Als je netjes binnen de lijntjes kleurt, krijg je een
prachtige kleurplaat. Maar als je buiten de lijntjes krast, krijg je misschien
wel kunst´.
Met deze uitspraak kwam een vriendin van me laatst
aanzetten. Eigenlijk heb ik het niet zo op die zogenaamde wijsheden. Ze
verschijnen ook geregeld op Facebook en Twitter en ik word er altijd een beetje
opstandig van, het komt vaak zo betweterig over. Maar goed, ik vond dit wel een
aardige en we hadden het uiteraard weer eens over ons leven, onze liefdes, over
de keuzes die wij maken en de worstelingen die dat zo nu en dan kan opleveren.
We moesten er allebei erg om lachen, omdat we ons bewust zijn van ons feilloos
vermogen om het allemaal net even anders te doen dan we van tevoren hadden
bedacht.
En nu is het 2014. En we leven nog. Een vers nieuw jaar
ligt voor ons, om op geheel eigen wijze in te vullen. En of ik het nu wil of
niet, ik word altijd een beetje melancholisch van de maand januari. Het is
alsof je je leven weer eens moet overzien en daaruit conclusies zou moet
trekken. Dit jaar geloof ik dat ik eens buiten de lijntjes ga kleuren. En nee,
ik ga geen cursus kunstschilderen volgen. Dit jaar ga ik voor kunst in plaats
van de mooie, perfecte kleurplaat. Ik ga proberen een aantal dingen eens anders
te bekijken. Een ander sausje, een ander licht.
Als je dat probeert, heb je inderdaad de kans dat het
goed uitpakt en dat je geluk tot grote hoogten stijgt. De kans. Maar er is ook
een reuzegrote kans dat alles als een kaartenhuis instort en dat je misschien
niet zo overmoedig had moeten zijn. Dat je beter binnen de lijntjes had kunnen
blijven kleuren en de schoonheid daarvan had kunnen herkennen. Ondanks het
mislukkingsgevaar ga ik – even in gewoon Nederlands – proberen me niet meer zo
veel aan te trekken van hoe het hoort of van wat anderen vinden. Meer varen op
mijn eigen gevoel. Dat laat me immers zelden in de steek.
Verder zijn er nog een paar andere puntjes die van iets
minder groot belang zijn, maar die wel aandacht verdienen in dit nieuwe jaar.
Ik ga bijvoorbeeld vaker mijn hoge hakken aandoen, maar dan nu echt. Want ik
voel me er veel krachtiger door en dat is soms best lekker. Ook ga ik vaker
jurkjes en rokken dragen. Nieuwe recepten uit andere werelddelen proberen. Meer
naar concerten en theater gaan, want dat mis ik echt. Vaker mijn telefoon
beantwoorden en vaker etentjes met vriendinnen plannen. Mijn hart laten spreken
op alle fronten. En nog meer, veel meer.
Een Picasso of Monet zal het nooit worden, maar toch op
z´n minst wel een echte Berber.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten